18 Aralık 2010 Cumartesi

Melankolinin Dibi

Hayatım boyunca içinde bulunduğum melankoli halinden, sanırım hiçbir zaman çıkamayacağım. Bugün bunu daha iyi anladım. Kendimi bildim bileli bu durumdayım. Nedenini bir çok defa sorguladığım ama hiç bulamadığım bir melankoli benimkisi. Hep üzgünlük, yalnız hissetme ve hiçbir şey yapmama isteği yani. Yukarıda demiştim ya, bugün daha iyi anladım diye. Bazen benim bu melankoli hali uykuya geçer, günün içinde birkaç saat rahatsız etmez. Çoğu gün, hafif bir sarsıntı ile geçiririm. Ama ufak bir tetikleme olduğu zaman, bu benim açımdan çok tehlikeli bir boyuta gelir. Bu durum üzücü bir olaydan çok, bir arkadaşımın veya yakınımın bana karşı bir tavrından olur genelde. Ondan sonra zaten hafif uykuda olan melankoli tüm gücü ile bir canavar gibi üstüme saldırır. Üzgünlük önce yüreğimi sıkar. Sonra çoktan unuttuğum sıkıntılarım aklıma gelir, sonunda ise birçok şeyden nefret eder duruma gelirim. Bu dünyadan bir çıkış ararım, çok uzaklara, herşey den ve herkes den uzağa gitmek isterim ama maalesef yapamam. Belki de bu yüzden Fantastik ve Bilimkurgu edebiyatına bayılıyorum. Beni hiç var olmamış ama var olmasını deli gibi istediğim dünyalara götürdüğü için. Peki bu yukarıda söylediğim, tetiklemeye neden olan kişi ne yapar? Bilmem neresine bile sallamaz. İnsanların bu umursamaz hali ise beni iyice çileden çıkarır. Hiçbir şey olmadığını, bir şey yapmadığını veya demediğini, benimle arasının halen iyi olduğunu sanır. Ama yanılıyordur. Çünkü ben, her ne kadar, öfke ile o kişiye karşı kin beslemek veya zayıf anını kollamak istesem de, bunu yapamam. Ama aklımın bir tarafına not etmeye çalışırım. Artık, eskisi kadar benimle yakın olmayacaktır. İnsanların davranışlarını umursamayan, gamsız kişilere her zaman özenmişimdir. Kesin benden uzun yaşayacaklar. Ama kendimi bildim bileli bunu yapamam. Hep umursarım, hep kafama takarım. Yine konu dağıldı. Bu bendeki  geçmeyen melankolinin, gücünden faydalanmak üzerine bir yazı yazacaktım, mevzu nerelere geldi. Faydası mı diye sorduğunuzu biliyorum. Bu da artık başka bir güne....  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder